سبک شناسی (مقدمه)

سبک و ژانر در موسیقی به منظور تفکیک و تمایز بین موسیقی‌های مختلف به وجود آمده است. تفاوت‌هایی که انواع موسیقی‌های مختلف با هم دارند باعث پیدایش ژانر در موسیقی می‌شود. این تفاوت‌ها در عناصر سازنده هر کدام از این موسیقی‌ها وجود دارد که شامل سازبندی، دلیل ساخت قطعه موسیقی، مدت زمان قطعه موسیقی و فرم صدا دهی سازها و البته فرهنگ یا کشور مبدا آن می‌شود.
سبک‌های موسیقی با یکدیگر تفاوت‌های بسیاری دارند و معمولا هنرمندان با اهداف به خصوصی، در ژانر مورد نظر خود یک اثر را خلق می‌کنند.
آثاری که در سبک پاپ وجود دارد برای سطح گسترده‌تری از مرم تولید می‌شوند و آثار یک هنرمند و خواننده‌ی پاپ مخاطبان بیشتر و وسیع‌تری در سطوح مختلف جامعه دارد.
آهنگساز یا نوازنده‌ی سبک‌های راک و متال، معمولا با هدف اعتراض و بیان خشم و گاهی اوقات غم خود شروع به ساخت یک آهنگ یا آلبوم می کند. در نتیجه هر ژانری شاخصه‌های مختلف و مربوط به خود را دارد.
یک سری از سبکها دارای زیرسبک (subgenre) نیز هستند و به شاخه‌های مختلفی تقسیم می‌شوند. برای مثال ژانر موسیقی الکترونیک شامل زیرسبک‌هایی مانند EDM (موسیقی رقص الکترونیک Electronic Dance Music)، امبینت (Ambient)، نیو ایج (New Age) و… می‌شود.
همچنین در چند دهه‌ی اخیر برخی از ژانرها با یکدیگر ترکیب شده‌اند و دارای المان‌های مشترکی از یکدیگر هستند. ترکیب و آرایش سازهای مورد استفاده در یک قطعه‌ی موسیقی و همچنین فرم و روند ملودی در موزیک یکی از راه‌های شناخت ژانرها می‌باشد.