گیتار بیس
گیتار بیس (Bass Guitar) یا بیس، یک ساز زهی است که از نظر ظاهر و ساخت شبیه به گیتار الکتریک و گیتار آکوستیک است با این تفاوت که بیس بدنه‌ی بزرگتر، سیم‌های قطورتر، دسته و میزان‌بندی بلندتر و همچنین طول بیشتری دارد و عمدتا دارای 4 تا 6 سیم می‌باشد.
از اواسط دهه 1950 بیس به صورت گسترده‌ای جایگزین کنترباس (Double Bass) شده است. معمولا گیتار بیس چهار سیم، مانند کنترباس کوک می‌شود. صدای بیس به وسیله‌ی یک تقویت کننده الکتریکی (آمپلی فایر amplifier) و پیکاپ (pickup) تقویت می‌شود. از این ساز برای تولید صداهایی با فرکانس و تن (Musical tone) پایین استفاده می‌شود. گیتار بیس هم می‌تواند پرده‌بندی (fretting) داشته باشد، هم می‌تواند نداشته باشد. با این حال، معمولا از بیس گیتارهای پرده‌بندی شده استفاده می‌شود. گیتار بیس آکوستیک تو خالی نیز وجود دارد.
گیتار بیس می‌تواند مانند درامز ریتم را حفظ کند و در عین حال مانند گیتار گام را نگه دارد. در واقع بیس وظیفه‌ی منسجم کردن ریتم و هارمونی را بر عهده دارد. این تعریف نشان دهنده‌ی اهمیت گیتار بیس و به شکل کلی ملودی‌های بم در قطعات موسیقی است. یک قطعه‌ی موسیقی از یک ریتم و چندین آکورد همراه با نت‌هایی که نقش هارمونی و ملودی را بازی می‌کنند تشکیل شده است. بخشی از این ریتم و هارمونی‌ها توسط گیتار بیس نواخته می‌شود. در نتیجه خط ریتم و ملودی موسیقی حفظ شده و قطعه به سمت جلو پیش می‌رود و از یکنواختی و خسته‌کنندگی خارج می‌شود.
بیسیست (bassist نوازنده‌ی بیس) می‌تواند با اضافه کردن عمق و همچنین اتصال هارمونی و ریتم به یکدیگر استایل موسیقی را مشخص کند. نت‌های بیس صداهای تریبل (treble notes صداهای زیر) گیتار را به صداهای ریتم (درامز) وصل می‌کند، می‌توان گفت گیتار بیس همزمان هم نقش ریتمیک و هم نقش هارمونیک دارد.
پل مک کارتنی (Paul McCartney)، ژاکو پاستوریوس (Jaco Pastorius)، جان پل جونز (John Paul Jones)، بوتسی کالینز (Bootsy Collins) و استنلی کلارک (Stanley Clarke) تعدادی از بزرگترین نوازندگان بیس در دنیای موسیقی هستند.
منبع: ویکی‌پدیا فارسی و انگلیسی
بدون دیدگاه