معرفی سبک موسیقی فولک
موسیقی فولک (Folk music) یک ژانر موسیقی است که شامل تردیشنال فولک (Traditional folk music) و ژانر کانتمپوریری (Contemporary genre) می‌شود. برخی از انواع موسیقی فولک را می‌توان موسیقی ملل (World music) نامید. موزیک تردیشنال فولک به چندین روش تعریف شده است:
به عنوان انتقال سینه به سینه،
به عنوان موسیقی با آهنگسازان ناشناس،
و موسیقی که با سازهای سنتی نواخته می‌شود،
موسیقی در مورد هویت فرهنگی یا ملی،
موزیکی که بین نسل‌ها تغییر می‌کند (فرآیند عامیانه) و موسیقی مرتبط با مردم.
از اواسط قرن بیستم ، شکل جدیدی از موسیقی عامیانه فولک از تردیشنال فولک تکامل یافت. قبل از قرن بیستم مردم عادی معمولا بی‌سواد بودند و با حفظ کردن آهنگ‌ها، آن‌ها را سینه به سینه منتقل کردند. در طول دوران ماقبل تاریخ بشر، گوش دادن به موسیقی ضبط شده امکان‌پذیر نبود. موسیقی توسط مردم، هم در زمان کار و اوقات فراغت و هم در حین فعالیت‌های مذهبی ساخته می‌شد. در اوقات فراغت، آواز خواندن و نواختن آلات موسیقی شکل‌های رایج سرگرمی بودند. در بسیاری از جوامع، انتقال فرهنگی موسیقی فولک مستلزم یادگیری از طریق گوش دادن بود اگرچه نت نویسی در برخی فرهنگ‌ها تکامل یافته است. با گسترش ژانرهای موسیقی عامه پسند (Popular) برخی از موسیقی‌های تردیشنال فولک به عنوان موسیقی ملل یا روتس موزیک (Roots music) نیز شناخته شدند.
اصطلاح انگلیسی فولکلور (Folklore) برای توصیف موسیقی و رقص تردیشنال فولک، وارد واژگان بسیاری از کشورهای قاره‌ی اروپا شد که هر یک از آن‌ها جمع‌آوران و احیاگران آهنگ‌های فولک خود را داشتند. احیای فولک پس از جنگ جهانی دوم در آمریکا و بریتانیا ژانر جدیدی به نام موسیقی فولک معاصر (Contemporary folk music) را آغاز کرد و معنای دیگری برای اصطلاح موسیقی فولک (Folk music) به ارمغان آورد. محبوبیت آهنگ‌های Contemporary folk music باعث شد تا دسته‌بندی فولک در جوایز گرمی (Grammy Awards) سال 1959 ظاهر شود. اصطلاح فولک در آغاز قرن بیست و یکم می‌توانست سینگر- سانگ‌رایترهایی (Singer-Songwriter) مانند دونوان اسکاتلندی (Donovan)، باب دیلن آمریکایی و بسیاری دیگر که در دهه 1960 ظهور کردند را پوشش دهد.
موسیقی که در یک جامعه از طریق دهان به دهان منتقل می‌شود با گذشت زمان انواع مختلفی را ایجاد می‌کند ، زیرا این انتقال نمی‌تواند با دقت، کلمه به کلمه و نت به نت را ایجاد کند. علاوه بر این، خوانندگان فولک ممکن است آهنگ‌هایی را که می‌شنوند تغییر دهند. احیای موسیقی فولک یا احیای ریشه‌ها نیز طیفی از پدیده‌ها را در سراسر جهان در برمی‌گیرد که در آن علاقه‌ی دوباره‌ای به تردیشنال موزیک (Traditional music) به وجود می‌آید. به دلیل تغییری که اغلب، جوانان در موسیقی سنتی (Traditional) کشور خود ایجاد می‌کنند و شامل تحولات جدیدی در موسیقی می‌شود، این اتفاق می‌افتد. هر سال در اروپا و آمریکا فستیوال‌های موسیقی فولک متعددی برگزار می‌شود که مخاطبان و طرفداران زیادی را از سراسر جهان به خود جذب می‌کند.
آکاردئون (Accordion)، بانجو (Banjo)، ماندولین (Mandolin)، آدوهارپ (Authoharp)، بوزوکی (Bouzouki)، فیدل (Fiddle)، بالالایکا (Balalaika)، رباب (Rebab)، هردی-گوردی (Hurdy-gurdy)، گیتارآکوستیک (Acoustic guitar)، طبلا (Tabla)، جمبه (Djembe)، آپالاچین دالسیمر (Appalachian dulcimer)، یوکللی (Ukulele) و مندوچلو (Mandocello) تعدادی از سازهای پر کاربرد در موزیک فولک هستند.
باب دیلن (Bob Dylan)، جونی میشل (Joni Mitchell)، لئونارد کوئن (Leonard Cohen)، جون بائز (Joan Baez)، جودی کالینز (Judy Collins)، گوردون لایت فوت (Gordon Lightfoot)، جیمز تیلور (James Taylor)، سایمون اند گارفونکل (Simon & Garfunkel)، جیم کروچه (Jim Croce)، تام پکستون (Tom Paxton)، پیت سیگر (Pete Seeger) و نیل یانگ (Neil Young) از جمله مهم‌ترین آرتیست‌های این ژانر هستند.
منابع: ویکی‌پدیا فارسی و انگلیسی
بدون دیدگاه