موسیقی هوی متال؛ سبکی که فریاد می‌زند!
موسیقی هوی متال، ژانری پرشور و قدرتمند، بیش از نیم قرن است که جایگاه خود را در دنیای موسیقی تثبیت کرده و با گیتارهای خشن، درامز کوبنده و خوانندگی پرقدرت، پیامی متفاوت را به گوش شنوندگان می‌رساند. در این مقاله از “مجله موسیقی آکورد”، کمی روی این سبک جذاب ریزتر می‌شویم تا با تاریخچه، ویژگی‌ها، سازها و زیرشاخه‌های متنوع این سبک آشنا شویم. هدف ما این است که شما را با ابعاد مختلف موسیقی هوی متال آشنا کنیم و به تمام سوالات شما درباره این ژانر پاسخ دهیم.
فهرست مطالب
تاریخچه‌ای از موسیقی متال: تولد یک سبک انقلابی
سبک هوی متال (Heavy Metal) در اواخر دهه ۱۹۶۰ میلادی، عمدتاً در انگلستان و ایالات متحده، از ریشه‌های بلوز راک و سایکدلیک راک جوانه زد. این سبک پاسخی بود به سرخوردگی‌ها و آشفتگی‌های اجتماعی آن دوران، با صدایی بلندتر، خشن‌تر و البته پیچیده‌تر. در ابتدا، گروه‌هایی نظیر لد زپلین (Led Zeppelin)، بلک سبث (Black Sabbath) و دیپ پرپل (Deep Purple) پایه‌های این ژانر را بنا نهادند. آنها با استفاده از ریفهای گیتار سنگین، سولوی‌های پرقدرت، ریتمهای درامز قوی و صدای وکال پرانرژی، ویژگی‌های اصلی موسیقی هوی متال را تعریف کردند. این دوره، آغازگر مسیری بود که به رشد و تکامل ژانرهای بی‌شماری در دل متال منجر شد.
بنیانگذاران موسیقی هوی متال
پدر هوی متال کیست؟ این سوالی است که بسیاری از علاقه‌مندان به دنبال پاسخ آن هستند. در حالی که نمی‌توان یک شخص واحد را به عنوان بنیانگذار مطلق معرفی کرد، گروه بلک سبث، به ویژه با آلبوم‌های اولیه خود مانند “Black Sabbath” و “Paranoid”، به طور گستردهای به عنوان پیشگامان اصلی موسیقی هوی متال شناخته میشوند. ریفهای تونی ایومی (Tony Iommi) در گیتار، صدای تیره و گاه ترسناک آزی آزبورن (Ozzy Osbourne) و ریتمهای سنگین گیزر باتلر (Geezer Butler) و بیل وارد (Bill Ward)، الگویی برای بسیاری از گروههای متال در آینده شد. گروههای دیگری مانند لد زپلین با ریفهای بلوزی و پر انرژی خود و دیپ پرپل با استفاده از گیتار و کیبورد در کنار هم، به تکامل این سبک کمک شایانی کردند.
هوی متال فقط یک سبک موسیقی نیست؛ یک فرهنگ است، یک راه زندگی برای کسانی که جرات فریاد زدن دارند.
تاثیر موسیقی کلاسیک بر سبک متال: پیوند غیرمنتظره
شاید در نگاه اول، موسیقی کلاسیک و هوی متال دو دنیای کاملاً جدا از هم به نظر برسند، اما در واقع، تأثیر موسیقی کلاسیک بر سبک متال انکارناپذیر است. بسیاری از نوازندگان متال، به خصوص گیتاریست‌ها، از تکنیک‌ها و تئوری‌های موسیقی کلاسیک الهام گرفته‌اند. ساختارهای ملودیک پیچیده، هارمونی‌های غنی و استفاده از آرپژها و اسکیل‌های (scale) مختلف، همگی ریشه در موسیقی کلاسیک دارند. نوازندگانی مانند رندی رودز (Randy Rhoads) از گروه آزی آزبورن و اینگوی مالمستین (Yngwie Malmsteen) نمونه‌های بارز گیتاریست‌هایی هستند که موسیقی کلاسیک را با متال در هم آمیختند و سبک نئوکلاسیکال متال را بنیان نهادند.
ویژگی‌ها و مشخصات موسیقی هوی متال
ویژگی‌های موسیقی هوی متال را می‌توان در عناصر زیر خلاصه کرد:
- ریفهای سنگین و پرقدرت گیتار: ستون فقرات هوی متال، ریفهای گیتار الکتریک دیستورتشده هستند که فضایی تاریک و قدرتمند ایجاد می‌کنند.
- سولو گیتارهای پیچیده و سریع: بخش مهمی از هر آهنگ متال، سولو‌های گیتار است که مهارت نوازنده را به نمایش می‌گذارد.
- ریتمهای کوبنده درامز: درامز نقش حیاتی در ایجاد نیروی محرکه و انرژی آهنگ دارد، با ضربات قدرتمند و ریتمهای گاه پیچیده.
- وکال پرقدرت و متنوع: از صدای بلند و اوپراگونه تا وکال خشن و فریادگونه (گروول)، تنوع در سبک‌های خوانندگی از مشخصات موسیقی هوی متال است.
- بیس قدرتمند و تاثیرگذار: بیس گیتار نقش مهمی در ایجاد عمق و پویایی در این سبک دارد.
تم‌های شاعرانه: اشعار اغلب به موضوعاتی مانند افسانه، فانتزی، تاریخ، سیاست، جامعه، مرگ، خشونت و گاهی معنویت می‌پردازند.
از چه سازهایی در موسیقی متال استفاده میشود؟
در موسیقی هوی متال، سازهای اصلی که نقش محوری دارند عبارتند از:
- گیتار الکتریک: مهم‌ترین ساز، که با افکت‌های دیستورشن، فازر، واه واه و فلانجر، صدای خشن و پرقدرت متال را ایجاد می‌کند.
- گیتار بیس: برای ایجاد فرکانس‌های پایین و عمق بخشیدن به آهنگ، که مکمل گیتار الکتریک و درامز است.
- درامز: شامل کیک درام (با استفاده از پدال دابل)، اسنیر درام، تام‌تام‌ها، و انواع سیمبال‌ها (های-هت، کرش، راید) که ریتمهای پیچیده و کوبنده را می‌سازند.
- وکال (خواننده): با طیف وسیعی از سبک‌ها، از خوانندگی ملودیک تا گراول و اسکریم.
علاوه بر این، در برخی زیرشاخه‌ها ممکن است از سازهای دیگری مانند کیبورد، ویولن، ویولنسل، و حتی سازهای سنتی استفاده شود که به غنای صوتی می‌افزایند.
آشنایی با زیرشاخه‌های موسیقی متال: تنوع بی‌کران هوی متال
تنوع زیرشاخه‌های موسیقی متال نشان‌دهنده تکامل و تنوع این ژانر است. در طول دهه‌ها، هوی متال به شاخه‌های متعددی تقسیم شده که هر کدام ویژگی‌های منحصر به فرد خود را دارند:
گوتیک متال (Gothic metal)
این زیرشاخه، عناصر دووم متال و گوتیک راک را ترکیب می‌کند، با فضایی تاریک، ملانکولیک و اغلب دارای وکال زنانه. گروه‌هایی مانند پارادایز لاست (Paradise Lost) و تایپ او نگاتیو (Type O Negative) از پیشگامان این سبک هستند.
آلترناتیو متال (Alternative metal)
این سبک که در دهه ۹۰ میلادی محبوب شد، عناصر متال را با آلترناتیو راک ترکیب می‌کند و اغلب شامل ریفهای سنگین گیتار، ریتمهای فانک و وکال متنوع است. فیث نو مور (Faith No More) و لینکین پارک (Linkin Park) از جمله گروههای مطرح آن هستند.
دث متال (Death metal)
یکی از خشن‌ترین زیرشاخه‌ها، با تمپوهای بسیار سریع، گیتارهای بسیار دیستورتشده، درامز انفجاری و وکال “گراول” (صدای بم و خشن از گلو). دث (Death) و کنیبال کورپس (Cannibal Corpse) از مهم‌ترین گروههای این سبک به شمار می‌روند.
اینداستریال متال (Industrial metal)
این سبک، عناصر هوی متال را با موسیقی صنعتی و الکترونیک ترکیب می‌کند. استفاده از صداهای ماشینی، سمپل‌ها و سینت‌سایزرها در کنار ریفهای سنگین گیتار، از ویژگی‌های آن است. رامشتاین (Rammstein) و ناین اینچ نیلز (Nine Inch Nails) نمونه‌های برجسته این ژانرند.
دووم متال (Doom metal)
دووم متال (Doom metal) بر روی تمپوهای آهسته، ریفهای سنگین و فضای تاریک و غم‌انگیز تمرکز دارد. بلک سبث را می‌توان پدر این سبک نیز دانست. سن ویتوس (Saint Vitus) و کندل‌مس (Candlemass) از گروههای معروف این سبک هستند.
پاور متال (Power metal)
پاور متال (Power metal) سبکی ملودیک و حماسی است، با تمپوهای سریع، سولوی‌های گیتار پرسرعت، و وکالهای با نت‌های بالا و اغلب با تم‌های فانتزی و اسطوره‌ای. هلووین (Helloween) و پاوروولف (Powerwolf) از گروههای شناخته‌شده آن هستند.
اسپید متال (Speed metal)
همانطور که از نامش پیداست، اسپید متال (Speed metal) بر روی سرعت بالا در تمپو و اجرای ریف‌ها و سولوی‌های گیتار تمرکز دارد. ونوم (Venom) و موتورهد (Motörhead) از پیشگامان این سبک بودند که راه را برای ترش متال باز کردند.
ترش متال (Thrash metal)
ترش متال (Thrash metal) که در دهه ۸۰ میلادی محبوبیت یافت، سرعتی بالا، ریفهای گیتار خشن و ترشینگ (کوبنده) و شعارهایی اغلب با مضامین اجتماعی و سیاسی دارد. متالیکا (Metallica)، مگادث (Megadeth)، اسلیر (Slayer) و آنتراکس (Anthrax) (معروف به “چهار بزرگ ترش متال”) از نمادهای این سبک هستند.
کریسچن متال (Christian metal)
کریسچن متال (Christian metal) سبکی است که از نظر موسیقی شبیه به سایر زیرشاخه‌های متال است، اما اشعار آن بر مضامین مسیحی و الهام‌بخش تمرکز دارد. استرایپر (Stryper) از گروههای قدیمی و شناخته‌شده این ژانر است.
بلک متال (Black metal)
بلک متال (Black metal) با فضایی خام، خشن و اغلب لو-فای (Low-fi)، تم‌های اشعاری تاریک و ضدمذهبی (به خصوص ضدمسیحی)، و ظاهری خاص (کورپس پینت) شناخته میشود. ونوم (Venom)، بثوری (Bathory) و میهم (Mayhem) از اولین گروههای این ژانر هستند.
تفاوت متال و هوی متال: یک کلمه، دو مفهوم؟
این سوال که تفاوت متال و هوی متال چیست، اغلب مطرح میشود. در واقع، “هوی متال” نام ژانر اصلی و مادر است که در اواخر دهه ۶۰ و اوایل دهه ۷۰ میلادی شکل گرفت. به عبارت دیگر، هوی متال نام اولیه و کلی این سبک است. اما با گذر زمان و تکامل این ژانر، زیرشاخه‌های متعددی از آن منشعب شدند (مانند دث متال، ترش متال، بلک متال و…). اصطلاح “متال” امروزه به عنوان یک چتر کلی برای اشاره به تمام این زیرشاخه‌ها و خود هوی متال به کار می‌رود. بنابراین، هر هوی متال، متال است، اما هر متال، لزوماً هوی متال کلاسیک نیست و می‌تواند یکی از زیرشاخه‌های آن باشد.
موسیقی متال تنها سروصدا نیست؛ یک ارکستر از احساسات خشم، قدرت و آزادی‌ست.
معرفی گروه های موسیقی هوی متال
دنیای موسیقی هوی متال پر از گروههای افسانه‌ای و تاثیرگذار است. در اینجا به معرفی کوتاهی از چند گروه مهم اشاره می‌کنیم:
- بلک سبث (Black Sabbath): پیشگامان هوی متال، با آزی آزبورن به عنوان خواننده اصلی.
- لد زپلین (Led Zeppelin): با وجود ریشه‌های بلوز راک، تاثیر زیادی بر شکلگیری هوی متال داشتند.
- دیپ پرپل (Deep Purple): از دیگر گروههای پیشگام با ترکیبی از هارد راک و هوی متال.
- آیرون میدن (Iron Maiden): از ستون‌های موج جدید هوی متال بریتانیا (NWOBHM) با تم‌های تاریخی و اسطوره‌ای.
- جوداس پریست (Judas Priest): یکی دیگر از نمادهای NWOBHM، با صدای وکال قدرتمند راب هالفورد.
- متالیکا (Metallica): از “چهار بزرگ” ترش متال، با نوآوری‌های فراوان در دهه ۸۰.
- اسلیر (Slayer): خشن‌ترین گروه از “چهار بزرگ” ترش متال.
- مگادث (Megadeth): گروه دیو ماستین، با تکنیک و سرعت بالا.
- پنترا (Pantera): از پیشگامان گروو متال در دهه ۹۰.
بهترین گروههای سبک هوی متال
برای آشنایی بیشتر و جامع‌تر با گروههای متال و اسطوره‌های این ژانر، می‌توانید به مقاله اختصاصی “گروه های موسیقی هوی متال” در سایت مجله موسیقی آکورد مراجعه کنید.
هوی متال در کشورهای مختلف جهان
هوی متال در کشورهای مختلف جهان رشد و بالندگی یافته و هر منطقه رنگ و بوی خاصی به آن بخشیده است.
هوی متال ایرانی
با وجود محدودیت‌ها، جامعه متال زیرزمینی در ایران همواره فعال بوده است. گروه‌هایی سعی در تلفیق موسیقی متال با عناصر موسیقی سنتی ایرانی یا اشعار فارسی دارند. فعالیت‌های این گروه‌ها اغلب به صورت زیرزمینی و با چالش‌های فراوانی همراه بوده است.
هوی متال آلمانی
آلمان یکی از قطب‌های مهم متال در جهان است، به ویژه در سبک‌های پاور متال، ترش متال و اینداستریال متال. گروه‌هایی مانند رامشتاین (Rammstein)، هلووین (Helloween) و کریتور (Kreator) در سطح بین‌المللی بسیار محبوب هستند.
هوی متال مغولی
گروه “ده هو (The Hu)” از مغولستان نمونه‌ای بی‌نظیر از تلفیق هوی متال با موسیقی سنتی مغولی است. آنها از سازهایی مانند مورین خور (Morin Khuur) و خوومی (khoomei – آواز گلویی) در کنار گیتار و درامز استفاده می‌کنند و سبکی منحصر به فرد به نام “هانتریک راک” را ارائه می‌دهند.
هوی متال هندی
هند نیز دارای صحنه متال پر جنب و جوشی است که اغلب عناصر موسیقی فولکلور هندی و اشعار مربوط به اساطیر را با متال ترکیب می‌کند. گروه‌هایی مانند دمونیک (Demonic Resurrection) از این دسته هستند.
متالهد، نماد و استایل هوی متال: بیش از یک سبک موسیقی
متالهد به طرفداران و علاقه‌مندان پروپاقرص موسیقی متال گفته میشود. این اصطلاح به کسانی اطلاق میشود که نه تنها موسیقی متال را گوش می‌دهند، بلکه بخشی از فرهنگ و جامعه متال نیز محسوب میشوند.
نماد و علامت هوی متال
یکی از شناخته‌شده‌ترین نمادهای هوی متال، “شاخ شیطان” (Devil Horns) است🤘 که با بالا بردن انگشتان اشاره و کوچک در حالی که انگشتان میانی و شست جمع شده‌اند، نشان داده میشود. این حرکت توسط رونی جیمز دیو (Ronnie James Dio) خواننده فقید گروههای رینبو و بلک سبث رایج شد و به سرعت به یک علامت جهانی تبدیل شد. لوگوهای گروههای متال که اغلب فونت‌های تیز و خشن دارند، نیز از نمادهای مهم این سبک هستند.
استایل و لباس های هوی متال
استایل و تیپ هوی متال غالباً شامل لباس های تیره، چرم، جین، زنجیر، میخ و نمادهای گروههای متال است. پیراهن‌های مشکی با آرم گروه‌ها، شلوارهای جین پاره، چکمه‌های بلند و دستکش‌های چرمی از جمله لباس های رایج متال هستند. موهای بلند نیز در میان متال‌هدها بسیار متداول است، گرچه یک ضرورت نیست.
کنسرت هوی متال
کنسرت هوی متال تجربه‌ای پرانرژی و شورانگیز است. حضور در mosh pit، هدبنگینگ (تکان دادن شدید سر به ریتم موسیقی) و همخوانی با گروه‌ها، از اجزای جدایی ناپذیر کنسرت‌های متال است. اتمسفر این کنسرت‌ها معمولاً صمیمی و پر از حس مشترک بین طرفداران است.
هوی متال، موسیقیِ روح‌های طغیان‌گر است که از قالب‌ها می‌گریزند.
سوالات متداول درباره موسیقی هوی متال
هوی متال به ژانری از موسیقی راک گفته میشود که با صدای بلند گیتارهای دیستورتشده، ریفهای سنگین، ریتمهای قدرتمند درامز و وکالهای پرانرژی شناخته میشود.
سبک موسیقی هوی متال یک ژانر موسیقی زیرمجموعه راک است که در اواخر دهه ۱۹۶۰ میلادی شکل گرفت. این سبک بر انرژی، قدرت، و اغلب تم‌های تاریک یا حماسی تمرکز دارد و از سازهای گیتار الکتریک، بیس، و درامز بهره می‌برد.
اگرچه گروههای متعددی در شکلگیری هوی متال نقش داشتند، گروه بلک سبث به طور گستردهای به عنوان پدران هوی متال شناخته میشوند، به خصوص با نقش آزی آزبورن در خوانندگی و تونی ایومی در گیتار.
🎧 پلی لیست اختصاصی هوی متال در کانال آکورد
برای تجربه‌ای متفاوت در دنیای هوی متال،
۱۰ اثر برتر این سبک را که با دقت انتخاب شده‌اند، در کانال تلگرام مجله موسیقی آکورد بشنوید.
منابع و مراجع
- Weinstein, Deena. Heavy Metal: The Music and Its Culture. Da Capo Press, 2000.
- McIver, Joel. Justice For All: The Truth About Metallica. Omnibus Press, 2004.
- Christe, Ian. Sound of the Beast: The Complete Headbanging History of Heavy Metal. HarperCollins, 2003.
- Various articles and documentaries on the history of heavy metal music.
بدون دیدگاه