معرفی خواننده سبک متال، رانی جیمز دیو

رونالد جیمز پاداونا Ronald James Padavona (زاده ی 10 جولای 1942 – درگذشته ی 16 می 2010) که با نام هنری رانی جیمز دیو (Ronnie James Dio) شناخته می‌شود، خواننده‌ی هوی متال آمریکایی بود. او در طول زندگی حرفه‌ای خود رهبری گروه‌های متعددی از جمله الف (Elf)، رینبو (Rainbow)، بلک سبث (Black Sabbath)، دیو (Dio) و هون اند هل (Heaven & Hell) را بر عهده داشت. اگرچه پدر و مادرش اهل کورتلند، نیویورک بودند اما دیو در پورتسموث، نیوهمپشایر به دنیا آمد جایی که خانواده‌اش برای خدمت پدرش در ارتش ایالات متحده در طول جنگ جهانی دوم در آنجا اقامت داشتند. هنگامی که دیو بسیار جوان بود خانواده‌اش به کورتلند بازگشتند و او تا پایان دبیرستان در سال 1960 در آنجا زندگی کرد.

حرفه موسیقی دیو در سال 1957 به عنوان بخشی از وگاس کینگز Vegas Kings (بعدا رونی و رامبلرز Ronnie and the Rumblers) آغاز شد. در سال 1967، او گروه راک الف را تشکیل داد که تبدیل به یک اپنینگ اکت معمولی (regular opening act) برای دیپ پرپل شد. در سال 1975 ریچی بلکمور (Ritchie Blackmore) گیتاریست بند دیپ پرپل (Deep Purple)، گروه رینبو (Rainbow) را تاسیس کرد و رانی جیمز دیو را به عنوان خواننده‌ی اصلی اسخدام کرد. در دوران تصدی او، گروه سه آلبوم استودیویی منتشر کرد. در سال 1979 دیو جایگزین آزی آزبورن (Ozzy Osbourne) به عنوان خواننده‌ی اصلی بلک سبث شد و در سه آلبوم استودیویی با بند همکاری کرد که هر سه با موفقیت رو به رو شدند: Heaven & Hell (1980) ، Mob Rules (1981) و Dehumanizer (1992). در سال 1982 او بند دیو را تشکیل داد. در سال 2006 او گروه هون اند هل را به همراه هم گروه سابق خود یعنی تونی آیومی Tony Iommi (گیتاریست بلک سبث) تاسیس کرد.

در نوامبر 2009 رانی جیمز دیو به سرطان معده مبتلا شد و شش ماه بعد بر اثر این بیماری درگذشت. از دیو به عنوان یکی از بزرگترین و تاثیرگذارترین خواننده‌های هوی متال در تمام دوران یاد می‌شود. او به دلیل ترویج حرکت دست نماد شاخ (sign of the horns) در فرهنگ متال و اشعار با تم قرون وسطایی‌اش شناخته شده است. رانی جیمز دیو دامنه‌ی صوتی گسترده و صدای قدرتمندی داشت و می‌توانست هم هارد راک (hard rock) و هم بَلِدهای (ballad) سبک‌تر را بخواند. او در سال 2006 جایزه‌ی متال گورو (Metal Guru Award) را توسط مجله‌ی کلاسیک راک (Classic Rock Magazine) دریافت کرد. همچنین در جوایز روولور گلدن گادز (Revolver Golden Gods Awards) در سال 2010 به عنوان بهترین خواننده‌ی متال معرفی شد و در سال 2013 توسط روزنامه نگار موسیقی ساشا جنکینز (Sacha Jenkins) به عنوان بهترین خواننده‌ی این ژانر معرفی شد.

رانی جیمز دیو در دوران بزرگ شدن خیلی اپرا گوش کرد و تحت تاثیر ماریو لانزا (Mario Lanza) خوانده‌ی تنور آمریکایی قرار گرفت. اولین آموزش رسمی موسیقی او در سن 5 سالگی با یادگیری نواختن ترومپت آغاز شد. او در برنامه گروه موسیقی دبیرستان خود شرکت کرد و یکی از جوان‌ترین اعضایی بود که برای نواختن در گروه رقص رسمی مدرسه انتخاب شد. اگرچه رانی کار موسیقی خود را با ترومپت آغاز کرد ولی او به مرور آواز خواندن را به مجموعه مهارت‌های خود اضافه کرد و همچنین نوازندگی گیتار بیس را در بندهای مختلف بر عهده گرفت. در سال 1960 از دبیرستان کورتلند فارغ التحصیل شد. ظاهرا به او بورسیه‌ی تحصیلی برای مدرسه‌ی موسیقی معتبر جویلیارد (Juilliard School) پیشنهاد شد، اما به دلیل علاقه‌اش به موسیقی راک این پیشنهاد را قبول نکرد. در عوض به دانشگاه بوفالو رفت تا در رشته‌ی فارماکلوژی تحصیل کند. در آنجا جیمز در گروه کنسرت دانشگاه ترومپت زد. با این حال او تنها از سال 1960 تا 1961 در دانشگاه حضور داشت و فارغ التحصیل نشد.

رانی توانایی آواز خواندن خود را در نتیجه‌ی استفاده از فنون تنفسی که در هنگام نواختن ترومپت آموخته بود می‌داند. در سال 2004 به تالار مشاهیر شهر کورتلند معرفی شد و خیابانی به نام او در آنجا وجود دارد. در سال 2007 دیو به پیاده روی مشاهیر راک مرکز گیتار در هالیوود راه یافت. در سال 2023، رولینگ استون (Rolling Stone) دیو را در رتبه‌ی 165 از فهرست 200 خواننده‌ی برتر تمام دوران قرار داد. رانی جیمز دیو در سال 2017 به تالار تاریخ هوی متال معرفی شد.